Με αφορμή το άρθρο αυτό:
Τρεις ομάδες κινητοποιήθηκαν στην Αναπούρνα, με ορειβάτες από σχεδόν μια ντουζίνα εθνικότητες. Όλοι τους συνεργάστηκαν με μοναδικό στόχο να φέρουν πίσω έναν δικό τους από ένα ύψος τόσο μεγάλο που τα ελικόπτερα δεν μπορούσαν να φτάσουν. Η αποστολή τού Οτσόα αντιμετώπισε προβλήματα μία ημέρα πριν ο Ουρούμπκο δεχθεί τη νυκτερινή επίσκεψη. Ο Ισπανός είχε πάθει σοβαρά κρυοπαγήματα και αποφάσισε να μην κάνει την τελική προσπάθεια για την κορυφή. «Δεν ήθελα να διακινδυνεύσω με τα χέρια μου σε τόσο κακή κατάσταση», είχε πει στην ομάδα του μιλώντας από ένα δορυφορικό τηλέφωνο με σχεδόν εξαντλημένες μπαταρίες. Στα 40 του, είχε ήδη εξαιρετική φήμη στον πολύ ανταγωνιστικό κόσμο των αλπινιστών. Είχε πραγματοποιήσει ώς τότε 30 αποστολές στα Ιμαλάια και κόντευε να εκπληρώσει τη φιλοδοξία του να ανέβει και στις 14 κορυφές του κόσμου που υψώνονται πάνω από τα 8.000 μέτρα.
Η Αναπούρνα, στα 8.091 μέτρα, επρόκειτο να είναι η 13η του. Μισή ώρα αφότου ο Οτσόα και ο Ρουμάνος Χορία Κολιμπασάνου, με τον οποίο ανέβαιναν μαζί, αποφάσισαν να αρχίσουν την κάθοδο, ο Οτσόα άρχισε να βήχει και να κάνει εμετό και περιέπεσε σε μια κατάσταση ημιλιποθυμίας. Ο Κολιμπασάνου έκανε ό,τι μπορούσε. Τύλιξε τον σύντροφό του με ό,τι ύφασμα είχε διαθέσιμο και του έδωσε φάρμακα για τις συνέπειες του μεγάλου υψομέτρου. Από το δορυφορικό τηλέφωνο, ζήτησε αρχικά συμβουλές από έναν γιατρό στη Ρουμανία και μετά τηλεφώνησε στον καταυλισμό βάσης, όπου ο κορυφαίος Ελβετός ορειβάτης Ούλι Στεκ ετοιμαζόταν να ξεκινήσει τη δική του ανάβαση. Την άφησε στη μέση για να βοηθήσει τον Οτσόα.
Πηγή: Τα Νέα 14/06/08
Το στεφάνι του Ολύμπου
Ήθελα να πω μερικά πράγματα για την ορειβασία και την ανθρώπινη συμπεριφορά σε μεγάλο υψόμετρο. Η ορειβασία είναι ένα άθλημα το οποίο σε ωθεί να φτάσεις στα ανθρώπινα όριά σου. Αντίπαλός σου είναι το ίδιο το βουνό και μπορεί να βασίζεσαι στην ομάδα με την οποία ανεβαίνεις, αλλά ουσιαστικά είσαι μόνος. Αυτό βέβαια που σίγουρα σε προφυλάσσει σε μια δύσκολη στιγμή στο βουνό είναι να διαλέξεις άτομα τα οποία σε μια δύσκολη ώρα ξέρεις πως μπορείς να στηριχθείς πάνω τους.
Όσες φορές έχω ανέβει σε διάφορα βουνά, είχα έναν δύο ανθρώπους που ήξερα πως μπορώ να βασιστώ πάνω τους. Έχω συναντήσει κι ανθρώπους που είναι τελείως ανεύθυνοι, ενώ ανήκουν στην ομάδα φεύγουν μπροστά σε μεγάλη απόσταση, τόση ώστε αν πάθουν κάτι οι ίδιοι ή εγώ δεν θα μπορέσει κανείς να βοηθήσει τον άλλον. Τέτοιους ανθρώπους δεν τους θες στην ομάδα σου. Βέβαια τα υψόμετρα που έχουμε εδώ στην Ελλάδα, δεν συγκρίνονται με τα υψόμετρα που υπάρχουν σε άλλες χώρες – με κορυφαίο το Έβερεστ (Τσομολούγκμα για τους ντόπιους).
Το καταφύγιο Ζολώτα από ψηλά
Έχω γνωρίσει έναν άνθρωπο που ανέβηκε στο Έβερεστ ,ο Μιχάλης Στύλλας, και ο οποίος είναι υπεύθυνος στο καταφύγιο Κάκαλος στον Όλυμπο. Είναι πολύ καλή ψυχή και τέρας αντοχής. Μάλιστα εκτός αυτού δεν του αρέσει να μιλάει για τα κατορθώματά του – μιλάμε για όνειρο ζωής το να ανέβεις στο Έβερεστ έτσι; Από όσο μου έχει πει δυστυχώς έχει πολύ μοναξιά εκεί πάνω και πολύ δύσκολα βρίσκεις βοήθεια από άλλες αποστολές αν τυχόν χρειαστείς οτιδήποτε. Με λίγα λόγια πολλοί άνθρωποι γίνονται καθάρματα σε δύσκολο περιβάλλον. Όχι όλοι βέβαια.
Το καταφύγιο Χ.Κάκαλος σε υψόμετρο 2648μ.
Διάβασε εδώ για την ανάβαση της ελληνικής ομάδας στο Έβερεστ το 2004
Διαβάστε εδώ για έναν γιατρό που τις ελεύθερες ώρες του εργάζεται ως οδηγός βουνού
Paradise Lost Thesis 