«Δε δημιούργησε ο Θεός το σύμπαν αλλά οι νόμοι της φυσικής..» λέει ο Hawkins

..στο νέο του βιβλίο «The Grand Design» (Το μεγάλο σχέδιο»), που θα κυκλοφορήσει την ερχόμενη εβδομάδα.

Στο βιβλίο που έχει συγγράψει με τον αμερικανό φυσικό Λέονταρντ Μλοντίνοφ, ο διάσημος επιστήμονας εξηγεί πως μία νέα σειρά από θεωρίες καθιστά «περιττό» έναν δημιουργό για το σύμπαν.

«Επειδή υπάρχει ένας νόμος όπως αυτός της βαρύτητας, το σύμπαν μπορεί να δημιουργηθεί και θα δημιουργηθεί μόνο του από το τίποτα. Η αυτόματη δημιουργία είναι ο λόγος που υπάρχει κάτι από το να μην υπάρχει τίποτα, ο λόγος που υπάρχει το σύμπαν, ο λόγος που υπάρχουμε εμείς», γράφει ο Hawking.

«Δεν είναι απαραίτητο να επικαλούμαστε τον Θεό για να ανάψει το διακόπτη λειτουργίας του σύμπαντος», συμπληρώνει ο 68χρονος φυσικός.

Αποσπάσματα από το βιβλίο του δημοσιεύονται σήμερα αποκλειστικά στην εφημερίδα «The Times».
Ο Hawking έγινε διάσημος στο ευρύ κοινό το 1988 με το βιβλίο του «Ένα σύντομο χρονικό του χρόνου», στο οποίο εξιστορούσε την αρχή του χρόνου και τη δημιουργία του σύμπαντος. Στον επιστημονικό κόσμο ήταν γνωστό από πολύ νωρίτερα χάρη στο έργο του πάνω στις μαύρες τρύπες, την κοσμολογία και την κβαντική βαρύτητα.

Από το 1974, ο επιστήμονας έχει αφιερώσει την ζωή του στο «πάντρεμα» δύο βασικών πυλώνων της σύγχρονης φυσικής – τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Albert Einstein, η οποία αφορά τη βαρύτητα και τα φαινόμενα μεγάλης κλίμακας και την κβαντική θεωρία, που αφορά τα υποατομικά σωματίδια.

Στην ερώτηση ποιό είναι το σημαντικότερο μυστήριο που θα ήθελε να απαντηθεί ο Χώκινς είπε: «Τί μπορεί να οριστεί ως θεός.. η προσωποποίηση των νόμων της φύσης. Εν τούτοις, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σκέφτονται έτσι τον θεό. Έφτιαξαν ένα ανθρωπόμορφο πλάσμα με το οποίο μπορούν να έχουν προσωπική σχέση. Όταν κοιτάς το αχανές μέγεθος του σύμπαντος και την ασημαντότητα της τυχαίας ανθρώπινης ύπαρξης που υπάρχει εντός του, αυτό μοιάζει εντελώς απίθανο.»

πηγή:

http://abcnews.go.com/WN/stephen-hawking-god-create-universe-question-day/story?id=11542128

Οι προφητείες τα θαύματα οι μάρτυρες, όλα αυτά δεν είναι αποδείξεις;[Μαρκήσιος Ντε Σαντ]

Απάντηση από τον Μαρκήσιο Ντε Σαντ προς τον ιερωμένο :

Πώς θέλεις να δεχτώ λογικά ως απόδειξη κάτι που χρήζει αποδείξεως; Για να γίνει απόδειξη η προφητεία θα πρέπει να έχω πρώτα την πλήρη βεβαιότητα ότι υπήρξε. Καθώς όμως έχει καταγραφεί από την ιστορία,δεν μπορεί να ασκεί σε μένα άλλη δύναμη από τα υπόλοιπα ιστορικά γεγονότα, εκ των οποίων τα τρία τέταρτα είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενα. Αν προσθέσω επίσης και την κάτι παραπάνω από βάσιμη, υποψία ότι όλα αυτά μου έχουν μεταδοθεί από ιδιοτελείς ιστορικούς, θα έχω, όπως βλέπεις, ακόμη περισσότερο το δικαίωμα να αμφιβάλλω. Εξάλλου, ποιός θα με διαβεβαιώσει ότι αυτή η προφητεία δεν έγινε εκ των υστέρων; Πως δεν ήταν αποτέλεσμα συνδυασμών της πλέον απλής πολιτικής, σαν την καλή βασιλεία με έναν δίκαιο βασιλιά και την αμβροσία για τους θεούς του Ολύμπου; Και αν συμβαίνουν όλα αυτά πώς θέλεις η προφητεία, η οποία χρήζει βαθύτατα αποδείξεως, να κατορθώσει να αποτελέσει η ίδια απόδειξη;


Όσο για τα θαύματά σου, δεν μου υπαγορεύουν κάτι παραπάνω. Όλοι οι απατεώνες έκαναν θαύματα, όλοι οι ανόητοι τα πίστεψαν. Για να πειστώ ως προς την αλήθεια ενός θαύματος, θα έπρεπε να έχω τη σαφή βεβαιότητα ότι το γεγονός που εσείς αποκαλείτε έτσι αντιβαίνει εντελώς στους νόμους της φύσης, διότι μόνον ό,τι βρίσκεται έξω από αυτήν μπορεί να θεωρηθεί θαύμα: και ποιός τη γνωρίζει τόσο καλά ώστε να τολμήσει να δηλώσει πως αυτό ακριβώς είναι το σημείο όπου εκείνη σταματά και ακριβώς αυτό στο οποίο παραβιάζεται;
Χρειάζονται δύο πράγματα για να διαπιστωθεί ένα υποτιθέμενο θαύμα: ένας ταχυδακτυλουργός και «γυναικούλες». Ασ’το. Ποτέ μην αναζητάς άλλη προέλευση στα δικά σου, όλοι οι νεότεροι προφήτες έχουν κάνει θαύματα και το πιο παράδοξο είναι πως όλοι τους βρήκαν ηλίθιους που τους πίστεψαν. Ο Ιησούς σου δεν έκανε τίποτε πιο παράδοξο από τον Απολλώνιο τον Τυανέα, κι όμως αυτόν κανείς δεν τολμά να τον θεωρήσει θεό. Όσο για τους μάρτυρές σου, είναι σίγουρα το πιο αδύναμο επιχείρημά σου. Ενθουσιασμός και αντίσταση χρειάζονται για να κατασκευαστούν και, όσο η αντίθετη πλευρά μου προσφέρει ό,τι και η δική σου, δεν θα είμαι ποτέ επαρκώς σε θέση ώστε να πιστέψω ότι η μία είναι καλύτερη από την άλλη, θα είμαι όμως αντιθέτως εντελώς σε θέση να τις θεωρήσω και τις δύο αξιοθρήνητες.

Αχ φίλε μου, αν ήταν αλήθεια ότι υπάρχει ο θεός που διακηρύττεις, θα είχε ανάγκη από θαύματα, μάρτυρες και προφητείες για να θεμελιώσει την αυτοκρατορία του; Και αν καθώς λες, η καρδιά του ανθρώπου ήταν έργο του, δεν θα την είχε επιλέξει ως άδυτο του νόμου του; Αυτός ο αναλλοίωτος νόμος, αφού θα προερχόταν από έναν δίκαιο θεό, θα βρισκόταν ακαταμάχητα χαραγμένος σε όλους, και εξίσου αναλλοίωτα από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη- καθώς όλοι οι άνθρωποι θα έμοιαζαν μέσω αυτού του λεπτεπίλεπτου και ευαίσθητου οργάνου, θα έμοιαζαν επίσης και λόγω των τιμών που θα χάριζαν στον θεό από τον οποίο και θα το κατείχαν- όλοι θα είχαν μόνο έναν τρόπο να τον αγαπούν, έναν τρόπο να τον λατρεύουν ή να τον υπηρετούν και θα τους ήταν εξίσου αδύνατο να απαρνηθούν αυτόν τον θεό όσο και να αντισταθούν στην κρυφή κλίση της λατρείας του.

_________________________________________________________________________________________________________

πηγή: De Sade: Διάλογος ανάμεσα σε έναν ιερωμένο και έναν μελλοθάνατο

Θεϊκός εκβιασμός.. (χιούμορ)

Ο μικρός Δημητράκης μπήκε στην κουζίνα όπου η μαμά του ετοίμαζε βραδινό. Πλησίαζαν τα γενέθλιά του και σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία να πει στη μαμά του τι δώρο ήθελε.

«Μαμά», είπε ο μικρός Δημητράκης «θέλω ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου».

Ο μικρός Δημητράκης ήταν ένας φασαρτζής του κερατά. Και στο σχολείο
και στο σπίτι όλο μπελάδες δημιουργούσε. Έτσι λοιπόν η μαμά του τον ρώτησε αν πιστεύει ότι το δικαιούται το δώρο.

«Φυσικά», είπε ο μικρός.

Η μαμά του, Χριστιανή γυναίκα, ήθελε να βάλει τον γιο της να σκεφτεί τη συμπεριφορά του όλο τον χρόνο που είχε περάσει. Έτσι του είπε να πάει στο δωμάτιό του και να σκεφτεί πως φέρθηκε όλους τους μήνες από τα προηγούμενα γενέθλιά του. Και μετά, του είπε, να γράψει ένα γράμμα στον θεούλη και να εξηγεί γιατί αξίζει το ποδήλατο! Έτσι ο μικρός Δημητράκης πήγε στο δωμάτιό του και άρχισε να γράφει :

-ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟ-
Αγαπητέ Θεούλη, Ήμουν πολύ καλό παιδί φέτος και θάθελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Το προτιμώ κόκκινο.
Ο φίλος σου,
Δημητράκης

Ο Δημητράκης όμως ήξερε ότι αυτά που έγραψε δεν ήταν αλήθεια. Δεν ήταν και τόσο καλό παιδί. Έτσι, έσκισε το πρώτο γράμμα και ξανάρχισε.

-ΓΡΑΜΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ-
Αγαπητέ Θεούλη, Είμαι ο φίλος σου ο Δημητράκης. Ήμουν καλό παιδί φέτος και θάθελα ένα κόκκινο ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Σ’ ευχαριστώ
Ο φίλος σου
Δημητράκης

Ήξερε όμως ότι ούτε αυτό ήταν αλήθεια. Έτσι, έσκισε και αυτό το γράμμα και άρχισε ξανά.

-ΓΡΑΜΜΑ ΤΡΙΤΟ-
Αγαπητέ Θεούλη, Ήμουν εντάξει τη χρονιά που πέρασε. Θά ‘θελα ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου.
Δημητράκης

Ο Δημητράκης ήξερε ότι ούτε αυτό το γράμμα μπορούσε να το στείλει στο Θεό. Έτσι έγραψε το…

-ΤΕΤΑΡΤΟ ΓΡΑΜΜΑ –
Θεέ Ξέρω ότι δεν ήμουν καλό παιδί φέτος. Λυπάμαι πραγματικά. Θα γίνω καλό παιδί όμως αν μου στείλεις ένα ποδήλατο για τα γενέθλιά μου. Σε παρακαλώ…
Ευχαριστώ
Δημητράκης

Ο μικρός ήξερε όμως, ότι ακόμη κι αν έλεγε αλήθεια, αυτό το γράμμα δεν θα του ‘φερνε το ποδήλατο. . . Τώρα πια ανησύχησε. Πήγε στην κουζίνα και είπε στη μαμά του ότι ήθελε να πάει στην εκκλησία. Η μαμά σκέφτηκε ότι το «κόλπο» της είχε πιάσει, μιας και είδε τον μικρό να είναι σκεφτικός και λυπημένος.

«Πήγαινε, αλλά να γυρίσεις γρήγορα».

Ο Δημητράκης πήγε στην εκκλησία της γειτονιάς. Μπήκε μέσα κι έριξε μια ματιά γύρω του να δει αν ήταν κανένας άλλος εκεί. Προχώρησε προς το ιερό και βρήκε μια εικόνα της Παναγίας. Πολύ προσεκτικά την ξεκρέμασε και την έχωσε κάτω από το παλτό του και έφυγε από την εκκλησία τρέχοντας. Μπήκε γρήγορα στο σπίτι του, χώθηκε στο δωμάτιό του και πήρε μολύβι και χαρτί.

-ΓΡΑΜΜΑ ΠΕΜΠΤΟ-
Θεέ, Έχω στα χέρια μου τη μάνα σου. Αν θέλεις να την ξαναδείς, στείλε μου το ποδήλατο.
(υπογραφή)
Ξέρεις ποιος