Διαβάστε τις αστείες δηλώσεις μερικών «διάσημων» ενάντια στην απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους (από την εφημερίδα «Το βήμα»).
Σταμάτης Κραουνάκης, (άγνωστος τραγουδιστής)
«Είμαι καπνιστής και θέλω να συνεχίσω να καπνίζω [Να καπνίζεις στον δρόμο και στο σπίτι σου]. Αυτές οι απαγορεύσεις, που έχουν ευρωπαϊκή προέλευση, θέλουν να μας μετατρέψουν σε μια κοινωνία που αποτελείται από ανθρώπους που κάθονται όλη μέρα μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή [αν δεν καπνίζει κανείς το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κάθεται στον υπολογιστή; ]. Συμφωνώ ότι οι μη καπνιστές δεν πρέπει να ενοχλούνται, όμως στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο πολλοί [ έχεις κάνει και επίσημη καταμέτρηση; Δεν σεβόμαστε γενικά και αόριστα αποφάσεις της πλειοψηφίας αλλά τα ανθρώπινα δικαιώματα-με την ίδια λογική ο Χίτλερ είχε δίκιο στην σφαγή των μειονοτήτων «αφού ήταν λίγοι» ]. Σε μια χώρα που έχει βάσανα, ο κόσμος θέλει να καπνίσει [δηλαδή δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι εκτόνωσης; το σεξ ας πούμε; ]. Αν τους ενδιέφερε να κάνουν κάτι για την υγεία μας θα έπρεπε να απαγορέψουν τις εισαγωγές των τσιγάρων αντί να στέλνουμε τα δικά μας καπνά στις βιομηχανίες της Αμερικής [δεν ενδιαφέρεται κανείς για την υγεία σου- το θέμα είναι ότι καταστρέφεις την υγεία των γύρω σου]. Πάντως θεωρώ ότι το μέτρο δύσκολα θα εφαρμοστεί. Τα μαγαζιά ήδη βρίσκουν ένα σωρό πατέντες, ο Ελληνας μπορεί να γίνει πολύ ευρηματικός όταν θέλει να καπνίσει[αντί να βρει τρόπους να λύσει τα προβλήματα του ο Έλληνας κοιτάζει πως να συνεχίσει να ενοχλεί τους γύρω του; τζάμπα μάγκας.. ]. Στο κάτω κάτω της γραφής, είδατε να απαγορευτεί το κοκορέτσι που είναι και πιο βλαβερό; ».
Θάνος Μικρούτσικος, άγνωστος συνθέτης
«Δεν πρόκειται να πατήσω σε μαγαζί που δεν μου επιτρέπεται το κάπνισμα, ακόμα και αν ήταν αγαπημένο μου στέκι ως τώρα[ να κάτσεις σπίτι σου ]. Θεωρώ το μέτρο φασιστικό και γελοίο [φασιστικό και γελοίο είναι να βρωμίζεις τους πνεύμονες, το δέρμα και τα ρούχα των γύρω σου ]. Δεν δίνω σε κανένα το δικαίωμα να με σώσει [μη σώσεις και σωθείς]. Το κάπνισμα θα έπρεπε να απαγορεύεται σε όσα σημεία υποχρεούται να πάει ο πολίτης, όπως είναι οι δημόσιες υπηρεσίες, τα νοσοκομεία και οι τράπεζες[..είπε ο φιλόσοφος ]. Σε έναν χώρο διασκέδασης όμως, όπως το εστιατόριο, η απαγόρευση του καπνίσματος με καθιστά πολίτη β΄ κατηγορίας [..ενώ εσύ καθιστάς τον μη-καπνιστή πολίτη ω’ κατηγορίας με το βρωμοκαπνό σου]. Θα μπορούσε να επιβληθεί η δημιουργία ξεχωριστών χώρων για καπνιστές και μη καπνιστές στα μαγαζιά, ακόμα και η εναλλάξ λειτουργία των μαγαζιών ως καπνιζόντων και μη καπνιζόντων. Οσο για το επιχείρημα ότι με αυτό το μέτρο θα αποθαρρυνθούν οι νέες γενιές από το να καπνίζουν, με την ίδια λογική θα έπρεπε να υπάρχει και ανώτερη παραγγελία στα μπαρ[η μόνη καλή πρόταση που διάβασα και ελπίζω να εφαρμοστεί! ]. Το αλκοόλ ίσως είναι περισσότερο βλαπτικό. Επιπλέον η οικονομική συγκυρία είναι η χειρότερη δυνατή. Στη Γαλλία όπου εφαρμόστηκε το μέτρο ο τζίρος στα καφέ μειώθηκε κατά 40%[ από πότε ο τζίρος έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τη δημόσια υγεία; ]».
Δημήτρης Παπαχρήστος (άγνωστος συγγραφέας)
«Εχω κόψει το κάπνισμα από μόνος μου. Αν μου το επέβαλλε κάποιος, ακόμη και ο γιατρός μου, ίσως και να μην το έκανα [ ίσως; ή θα το έκανες ή όχι. Ενδιάμεσες καταστάσεις δεν υπάρχουν ]. Είμαι ενάντια σε κάθε είδους απαγόρευση [ ακόμη και στην απαγόρευση της παιδοφιλίας; στην κακοποίηση των γυναικών μήπως; στο εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων ίσως; ]. Συμφωνώ με το σύνθημα του Μάη του 1968: Απαγορεύεται το απαγορεύεται. Ο προηγούμενος νόμος είχε εξαιρέσεις.[γι’αυτό και ο νόμος δεν εφαρμόσθηκε πουθενά] Τώρα δεν υπάρχει καμιά, η πολιτεία αποφασίζει απόλυτα και ολοκληρωτικά. Το τσιγάρο δεν έχει μόνο αρνητικές συνέπειες, οι οποίες είναι αδιαμφισβήτητες. Το τσιγάρο είναι παρηγοριά και συντροφιά του ανθρώπου που πίνει καφέ ή ποτό, που προσπαθεί να στοχαστεί[ δηλαδή πριν την εφεύρεση του τσιγάρου ο κόσμος δεν μπορούσε να στοχαστεί; ]. Δεν είναι τυχαίο ότι το τσιγάρο έχει υμνηθεί από όλες τις τέχνες, τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και το θέατρο [και οι βρυκόλακες έχουν υμνηθεί από τις τέχνες θα πρέπει να αρχίσουμε να πίνουμε αίμα μήπως; ]. Πρέπει να δούμε τις βλαβερές συνέπειες στη δημοκρατία μας από τέτοιου είδους απαγορεύσεις. Οπως κατά καιρούς χρησιμοποιείται το επιχείρημα του δίκαιου της σιωπηρής πλειοψηφίας, έτσι σε αυτή την περίπτωση γίνεται με τον παθητικό καπνιστή».
Paradise Lost Thesis 
Νομοί που «δεν» εφαρμόζονται…
Εδώ η Ελλάδα πτωχεύει και πουλιέται, καίγεται, οι δρόμοι μπλοκάρονται, οι μεταφορές σταματούν, για τις δηλώσεις των επαγγελματιών φελλών θα μιλάμε; Νόμοι που να εφαρμόζονται, δεν είναι νόμοι. Κι όποιου δεν του αρέσει να τους αλλάξει.
«Αυτή η απαγόρευση είναι ένα μάθημα καλής συμπεριφοράς προς όλους τους αγενείς καπνιστές.»
Εκεί ήθελα να καταλήξω κι ευχαριστώ για τη βοήθεια. Άμα μου πει κάποιος από διπλανό τραπέζι «συγγνώμη, το τσιγάρο σου με ενοχλεί, μπορείς να το σβήσεις;» θα το σβήσω. Savoir Vivre δια νόμου< όμως; Ευχαριστώ δε θα πάρω. Δες τι έπαθε ο Simon Singh στην Αγγλία από την πολύ θεσμοθετημένη ευγένεια.
Ξέχνα το κάπνισμα για την ώρα. Όπως ανέφερα και στο παραπάνω σχόλιο, είναι ζήτημα αρχής. Το κράτος, από τη στιγμή που δεν έχω ουσιαστικό έλεγχο επάνω του, με τρομάζει, ειδικά όταν προβάλει τη δικαιολογία "για το καλό σου" για οποιοδήποτε λόγο.
Όσο για τα καυσαέρια, η επιχειρηματολογία σου με προβληματίζει, γιατί ο οποιοσδήποτε αναγνωρίζει ότι η εισπνοή καυσαερίων είναι βλαβερή (είναι εξίσου γνωστό και αποδεδειγμένο, όπως για το τσιγάρο). Το ότι δε μυρίζουν τα ρούχα τι σημαίνει; Ότι δεν είναι βλαβερό; Ότι η επίδρασή του δεν είναι αθροιστική στον οργανισμό; Ή ότι π.χ. στο Οντάριο δεν πεθαίνουν πρόωρα 9.500 άνθρωποι το χρόνο από το καυσαέριο; (για εκεί βρήκα στοιχεία) Άκυρο.
Η αλληλουχία αυτή σχολίων πάντως που είχαμε, είναι κάτι που έχω ξαναδεί σε συζητήσεις μου για το ίδιο θέμα. Το ζητούμενο με τους αντικαπνιστικούς νόμους είναι η επιβολή της "ευγένειας" και της "καθαριότητας" και το ζήτημα "υγεία" ενώ θα έπρεπε να είναι πρωτεύων, καταλήγει να είναι απλά το έναυσμα.
Εν πάσι περιπτώσει, μπορούμε απλά να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε και να δούμε αν εν τέλει θα εφαρμοστεί ο νόμος, γιατί αυτό είναι το ζητούμενο, που πολύ αμφιβάλλω λόγω έλλειψης ελεγκτικού προσωπικού.
Α, και για να αναφερθώ λίγο και στα κείμενα των διασήμων. Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι ως επί το πλείστον η επιχειρηματόλογία τους είναι για τα μπάζα. Βασικά δεν είναι επιχειρηματολογία, είναι επικλήσεις στο συναίσθημα. Μόνο ο Παπαχρήστος κάνει μια αναφορά στην κρατική παρεμβατικότητα κι αυτό αφού έχει πει ένα κάρο μπούρδες και non sequitur πρώτα.
Εβαν, επειδή δεν θέλεις να καταλάβεις να στο γράψω πιο απλά:
Όσο κι αν έχω περπατήσει σε πόλεις με πολλά αυτοκίνητα στους δρόμους τα ρούχα μου ουδέποτε μύρισαν καυσαέριο, ούτε τα μαλλιά μου, ούτε το δέρμα μου. Μέσα σε 1 ώρα όμως σε μπαρ όπου υπάρχουν ελάχιστοι καπνιστές τα ρούχα μου κι εγώ ο ίδιος βρωμάω τσιγαρίλα.
Γιατί πρέπει να ανέχομαι την βρώμα του δίπλα; Θα δεχόσουν να λερώνουν τα ρούχα σου με λάσπες; Θα δεχόσουν να σε βρέχουν με μπύρα; Γιατί και οι μπύρες είναι υγιεινές αλλά λερώνουν άσχημα.
Αυτή η απαγόρευση είναι ένα μάθημα καλής συμπεριφοράς προς όλους τους αγενείς καπνιστές.
Και γιατί δε στέκει το παράδειγμά μου με τα αμάξια; Το νέφος δηλαδή δεν είναι επιβλαβές; Σοβαρολογούμε; Και εκεί μάλιστα έχουμε δηλητηρίαση καθαρά δημόσιου χώρου στον οποίο έχω κάθε δικαίωμα να κινούμαι καθότι μου ανήκει ως πολίτης.
Το ζήτημα δεν είναι το κάπνισμα. Μια χαρά μπορώ να πιω τον καφέ μου και χωρίς τσιγάρο. Το ζήτημα είναι ότι με τη δικαιολογία της δημόσιας υγείας το κράτος χώνεται πιο βαθιά στη ζωή των πολιτών και αναρρωτιέμαι τι άλλο θα θελήσει να κάνει στο μέλλον για «το καλό μου». Το κράτος είναι για να διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα, όχι να λέει στους πολίτες τι να κάνουν με την προσωπική τους ζωή και με την περιουσία τους.
Μου κάνει εντύπωση που δεν το αντιλαμβάνεσαι γιατί αναφέρεις και παραδείγματα απαγόρευσης του καπνίσματος σε ξένες χώρες σε εντελώς ανοιχτούς χώρους, όπου δεν τίθεται καν θέμα υγείας, το οποίο αποδεικνύει αυτή ακριβώς την κρατική τάση για έλεγχο. Δεν προτίθεμαι να δώσω το δάχτυλο στο κράτος και να περιμένω να δω αν θα μου πάρει όλο το χέρι.
@xiozil, συμφωνώ πως το μέτρο είναι εισπρακτικό όμως στην Ελλάδα δεν γίνεται αλλιώς. Υπάρχει πρόβλημα συμπεριφοράς γενικότερα ας μη γελιόμαστε. Υπάρχουν πάμπολλοι απόγονοι των οθωμανών όπως λέει και ο φίλος Ανορθόδοξος. Το βλέπεις στην Ελλάδα παντού- στο παρκάρισμα των αυτοκινήτων- όπου να’ναι έστω κι αν ενοχλούν πεζούς, ανάπηρους, έγκυες, το βλέπεις στις ουρές – χώνονται και σπρώχνουν λες και οι υπόλοιποι δεν έχουν δουλειές- το βλέπεις στον κινηματογράφο ή στο θέατρο- μιλάνε στο κινητό ενώ υπάρχει ξεκάθαρα απαγόρευση.
@ Evan, κατ’αρχήν ένας χώρος που δέχεται καταναλωτές δεν μπορεί να κάνει διακρίσεις ξανθούς/μελαχρινούς, καπνιστές/μη, παχύσαρκους/μη. Ένας χώρος που παρέχει υπηρεσίες εστίασης είναι δημόσιος και δεν μπορεί να κάνει διακρίσεις (δεν νομίζεις πως τα κλαμπ που έχουν «πόρτα» και κάνουν διακρίσεις ανάλογα με το ντύσιμο ή με το φύλο είναι κατακριτέα αλλά και -σωστά- παράνομα; ). Φαντάσου πόσο άσχημο είναι να μη σε βάζουν σε ένα εστιατόριο γιατί δεν φοράς ακριβό κουστούμι – πόσο χειρότερο αν δεν σε αφήνουν επειδή είσαι μη-καπνιστής;
Ο νόμος πάντως έγινε όχι για να γλυτώσει τους καπνιστές αλλά τους μη-καπνιστές από τις συνέπειες του second-hand smoking. Και σε άλλες χώρες το δέχτηκαν μια χαρά οι καπνιστές – στη Ν.Υόρκη δε απαγόρευθηκε το κάπνισμα πλέον και στα πάρκα αλλά και στην παραλία. Στην Κύπρο μια χαρά το δέχθηκε η πλειοψηφία των καπνιστών.
Και αφού θέλετε τόσο πολύ την δόση σας διαλέξτε άλλα προϊόντα- π.χ. μαστίχες νικοτίνης ή καραμέλες ή το ηλ.τσιγάρο που δεν ενοχλούν κανέναν.
Όσο για το παράδειγμά σου δεν στέκει γιατί δεν είδα κανένα αυτοκίνητο σε κλειστό χώρο να γεμίζει με καπνό. Φυσικά δεν με ενοχλεί ένας καπνιστής που καπνίζει στο δρόμο. Στην Αγγλία δε το κάπνισμα έχει απαγορευθεί και στα γήπεδα.
Έχω μεγάλη περιέργεια να δω αν αυτός ο νόμος θα εφαρμοστεί, ειδικά εν μέσω οικονομικής κρίσης (σιγά που θα προσλάβουν νέο προσωπικό για να κάνει ελέγχους σε καφετέριες). Επίσης θα κάνω την πρόβλεψη ότι αν όντως επιβληθεί η εφαρμογή του νόμου, απλά θα δούμε μια αλλαγή παραδείγματος (μικρότερα καταστήματα με μεγαλύτερους υπαίθριους θερμαινόμενους χώρους για το χειμώνα (το καλοκαίρι δεν τίθεται ζήτημα και ίσως η παρατεταμμένη καλοκαιρία στην Ελλάδα να μη δημιουργήσει ιδιαίτερα προβλήματα).
Ως καπνιστής, έχω δύο σχόλια για το νόμο:
Στους δημόσιους χώρους, καλά κάνουν και απαγορεύουν το κάπνισμα. Η πρόσβαση στους χώρους αυτούς πρέπει να είναι εξ ορισμού ανοιχτή σε όλους. Αυτό το θεωρώ αδιαπραγμάτευτο.
Στους ιδιωτικούς χώρους όμως είμαι κάθετα αντίθετος. Ο κάθε καταστηματάρχης δικαιούται να διαχειριστεί το κατάστημά του όπως επιθυμεί. Δεν κατανοώ τι πρόβλημα υπάρχει με το σε μία καφετέρια να επιτρέπεται το κάπνισμα και σε μια άλλη να μην όχι. Είναι μεν υγειονομικό ζήτημα, αλλά όχι αντίστοιχο με την καθαριότητα μιας κουζίνας, αφού είναι φανερό. Αν σε ένα κατάστημα καπνίζουν κι δε θες να εισπνεύσεις καπνό, δεν πας στο εν λόγω κατάστημα. Η όλη έννοια της ανεμπόδιστης προσέλευσης σε ΙΔΙΩΤΙΚΟ χώρο είναι αντιφατική εξ ορισμού.
Εν τέλει, το σημαντικό είναι πάντα να βρίσκουμε σε τέτοια ζητήματα ισορροπία μεταξύ δικαιωμάτων και προσωπικών ελευθεριών και όχι να καταλήγουμε σε υπερβολές.
Δε θα ήταν αντίστοιχο αυτής της απαγόρευσης αν έβγαινα και ζητούσα να απαγορευτεί η κυκλοφορία των ΙΧ που δεν χρησιμοποιούνται για εργασία; Γιατί να εισπνέω καυσαέριο επειδή κάποιος θέλει να πάει για καφέ με το αμάξι του ή για ψώνια στο κέντρο; Γιατί να εισπνέω βλαβερά καυσαέρια μόνο και μόνο επειδή κάποιος θέλει να διασκεδάσει ή επειδή βαριέται να περπατήσει 500 μέτρα με δυο σακούλες; Θα είχα απόλυτο δίκιο από πλευράς δημόσιας υγείας, αλλά θα ήμουν υπερβολικός.
Ο προηγούμενος νόμος, αν ήταν λίγο πιο λογικός, θα ήταν μια χαρά. Αλλά ασχολήθηκε με την ανοησία του φυσικού διαχωρισμού του χώρου και όχι με την καθαριότητα του αέρα. Προσωπικά γνωρίζω καφετέρια που έχει τόσο καλό εξαερισμό που δε μυρίζει τσιγάρο μέσα αν και καπνίζουν όλοι (πάω εκεί με αντικαπνιστές φίλους μου). Θα μπορούσε ο νόμος να απαιτεί όλες οι καφετέριες να έχουν εξαερισμό κάποιων προδιαγραφών και να τελείωνε εκεί το θέμα.
Αν θες ο κόσμος να απαλλαγεί από μια βλαβερή συνήθεια, τον μορφώνεις ή του παρέχεις τα μέσα να αποτοξινωθεί. Οι απαγορεύσεις δεν κάνουν τίποτα, αφού απλά βάζουν το πρόβλημα κάτω απ’το χαλί και δεν το λύνουν.
Ο σεβασμός στον μη καπνιστή δεν διασφαλίζεται από την απαγόρευση του καπνίσματος.
Το μέτρο είναι καθαρά εισπρακτικό. Και για να μην δυσαρεστηθούν εκείνοι που θα χάσουν από την απαγόρευση του καπνίσματος υπάρχει και η ανάλογη ρύθμιση: «Σε πρώτη φάση εξαιρούνται ως την 31η Μαϊου 2011 τα καζίνο και τα κέντρα διασκέδασης με ζωντανή μουσική άνω των 300 τ.μ..»
Αυτό με τις καπνιστικές λέσχες μου άρεσε. Δεν νομίζω ότι προβλέπει τίποτα ο νόμος για λέσχες καπνιστών…
@φίλε Ανορθόδοξε η απαγόρευση του καπνίσματος στην Κύπρο δεν είχε παρατράγουδα. Ιδίως στην Λευκωσία το 99% των κλαμπ/καφέ ακολουθεί κατά γράμμα την απαγόρευση. Στην Λεμεσό υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις αλλά κι εκεί υπάρχουν καταγγελίες όπου καταστρατηγείται η απαγόρευση. Χαίρεσαι να απολαμβάνεις το φαγητό ή το ποτό σου, χωρίς να σε ενοχλεί ο καπνός και χωρίς να βρωμάς μετά την έξοδο.Το ίδιο συμβαίνει και στα εμπορικά καταστήματα.
@denizen, είναι δύσκολο να οριοθετήσεις αντικειμενικά ποιό καφέ/μπαρ θα είναι καπνιστών και ποιό όχι.Σίγουρα αυτό που είναι καπνιστών θα έχει περισσότερο τζίρο μιας και το τσιγάρο σε αναγκάζει να έχεις και το ποτό ή τον καφέ παρέα.
Όσο για το σεξ με βρίσκεις απολύτως σύμφωνο. Το ίδιο είναι η φυσική απόλαυση με τα χημικά των τσιγάρων;;
Δε θα υπήρχε πρόβλημα αν επιτρεπόταν καπνιστικές λέσχες (πως λέμε χαρτοπαικτική λέσχη). Και ο τζόγος βλάπτει, ακόμα και τους γύρω (ρώτα τους συγγενείς των τζογαδόρων). Καπνίζω αλλά το μέτρο με αφήνει αδιάφορη μιας και καπνίζω κυρίως στο σπίτι μου.
Για την εκτόνωση τώρα, τσιγάρο ή σεξ. Είμαι μια κιουρία 🙂 μιας άλφα ηλικίας αλλά κι εγώ ψηφίζω σεξ και πάλι σεξ. Το έθεσα όσο πιο κομψά γινόταν (κιουρία 🙂 αφού)
Φίλε stardust
Δεν ξέρω τι γίνεται στη Μεγαλόνησο, αλλά εμείς εδώ οι Ελλαδίτες ανήκομεν εις την Ανατολήν! Γίνεται καφές χωρίς τσιγάρο; Σεξ χωρίς τσιγάρο μετά; Διανόηση (ή μήπως παρανόηση) χωρίς τον ευεργετικό καπνό του σιγαρέττου; Άσε που αγοράζοντας τσιγάρα ενισχύομε την τοπική αγροτιά και το καταχρεωμένο ελληνικό κράτος… Φουμάρετε λοιπόν γιατί χανόμαστε!