του Γιάννη Ιωάννου από την εφημερίδα «Το Έθνος»
Οι αθλιότητες του δικηγόρου υπεράσπισης του δολοφόνου-μπάτσου
7 σκέψεις σχετικά με το “Οι αθλιότητες του δικηγόρου υπεράσπισης του δολοφόνου-μπάτσου”
Τα σχόλια έχουν κλείσει.
"Δεν πιστεύω σε τίποτα δεν ελπίζω σε τίποτα είμαι λεύτερος.."
Paradise Lost Thesis 
@dmast, με αναγκάζεις να επαναλαμβάνομαι.. Στην συγκεκριμένη περίπτωση ο συγκεκριμένος άνθρωπος είναι δολοφόνος.
Τί σχέση έχουν τα δικαιώματα του ανθρώπου με το δικαίωμά μου να αποκαλώ έναν δολοφόνο ως δολοφόνο;
Αλλίμονο πάντως κι αν αρχίσουμε να δικάζουμε και τα θύματα των δολοφόνων.
Κανένας δεν έχει δικαίωμα να αφαιρεί μια ζωή είτε είναι μπάτσος είτε δεν είναι. Απλά όταν τυγχάνει να είναι και μπάτσος είναι δις χειρότερα μιας και έχει εκθέσει και το σώμα που εκπροσωπεί στα μάτια όλων μας.
3οις σφαίρες και ένα 15χρονο παιδί που έχασε την ζωή του από το χέρι ενός υπανθρώπου που πήγε να σκοτώσει και δεν δείχνει καμία μεταμέλεια.
Αν αυτό δεν λέγεται δολοφονία τότε πως λέγεται;
Γιατί να αναγνωρίσουμε ελαφρυντικά σε αυτό τον «άνθρωπο»;
Επειδή γύρισε την πλάτη και έφυγε ατάραχος από τον τόπο που μια ψυχούλα άφηνε την τελευταία του πνοή;
Επειδή όπως υποστηρίζει αυτός και ο δικηγόρος του εξοστρακίστηκε η σφαίρα που ως δια μαγείας τον χτύπησε στην καρδιά;
Επειδή 3οις μέρες μέρες αργότερα τον σκότωσαν άλλη μια φορά με την υποστηρικτική τους γραμμή χαρακτηρίζοντας τον σε μια κίνηση να στρέψουν την κοινή γνώμη (αν είναι δυνατόν) με το μέρος τους;
Επειδή «Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕΙ» όπως δήλωσε ο «κύριος» Κούγιας;
Σκότωσε ένα παιδί, που θα μπορούσε να είναι το δικό μου, το δικό σου..
Αναμάρτητη δεν είμαι, μα ζωη δεν θα στερούσα ΠΟΤΕ, ότι κιαν ήταν, υπό όποιες συνθήκες..
Όχι, λυπάμαι μα δεν θα το κάνω!ΔΕΝ του δίνω ελαφρυντικά!
Έχω κάποιες αντιρρήσεις:
Η ελληνική δικαιοσύνη, είναι μια γριά πουτάνα που την έχουν παρτουζώσει όλες οι κυβερνήσεις από καταβολής ελληνικού κράτους. Το πρόβλημα είναι αν εμείς θέλουμε ή όχι να συμμετέχουμε στην παρτούζα. Δεν τίθεται λοιπόν θέμα εμπιστοσύνης, αφού ως πολίτες την έχουμε χάσει προ πολλού.
Στη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα βρείτε το παρακάτω άρθρο:
Άρθρο 11.
1. Κάθε κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα πρέπει να θεωρείται αθώος, ωσότου διαπιστωθεί η ενοχή του σύμφωνα με τον νόμο, σε ποινική δίκη, κατά την οποία θα του έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες για την υπεράσπισή του εγγυήσεις.
Η ερώτησή μου είναι: οι μπάτσοι, οι έμποροι ναρκωτικών, οι εγκληματίες, οι μαφιόζοι, οι παπάδες, εξαιρούνται από τη διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου; Νομίζω ότι το να αποκαλέσεις κάποιον δολοφόνο, πριν αυτός καταδικαστεί, δεν διαφέρει από την απόφαση που μπορεί να πάρει μόνος του ένας μπάτσος, να σηκώσει το όπλο και να πυροβολήσει γιατί τότε, μόνος του δικάζει και καταδικάζει. (Προσοχή – δεν αναφέρομαι στο περιστατικό που συζητάμε αλλά σε κάποιο παρόμοιο που σίγουρα θα έχει υπάρξει και θα έχει δικαστεί). Το θύμα του μπάτσου, ο Αλέξης, θα είναι πάντα αθώο, ότι και αν είχε κάνει πριν το επεισόδιο, αφού ούτε δικάστηκε ούτε καταδικάστηκε ποτέ.
Και όσο για το ότι δεν επηρεάζεις τη δικαιοσύνη… πόσο σίγουρος είσαι γι’ αυτό, εφ’ όσον και άλλα δέκα εκατομμύρια συμπολίτες μας πιστεύουν το ίδιο;
Και κατά την δική μου γνώμη δολοφόνος είναι, σκότωσε έναν άνθρωπο, ένα παιδί, και η υπόθεση της αυτοάμυνας είναι γελοία, δολοφονία δεν λέγεται αυτό;
Άσε που την δικαιοσύνη δεν την εμπιστεύομαι και πολύ, άμα καταδίκαζαν τον κάθε υπεύθυνο κάθε φορά θα ήταν μια χαρά ο κόσμος.
@dmast, ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφέρει γνώμη σε ένα κράτος δικαίου. Κατά την ταπεινή γνώμη μου λοιπόν, ο συγκεκριμένος είναι ξεκάθαρα δολοφόνος, από τη στιγμή που πυροβολεί έναν άοπλο συμπολίτη του.
Αν ήταν οπλισμένος τότε θα μιλούσαμε διαφορετικά.
Για την ποινή του φυσικά θα αποφασίσει η δικαιοσύνη-όμως εφόσον υπάρχει ελευθερία του λόγου και εφόσον η άποψή μου δεν επηρεάζει τους δικαστές θα την εκφέρω.
Πολιτικοί, δημοσιογράφοι και τρομονόμοι,
Σαπίλα, σήψη και διαφθορά,
Τετράκις εις θάνατον…
Αγαπητέ, ο μπάτσος, ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ για δολοφονία. Δολοφόνος θα είναι ΟΤΑΝ (και αν, αλλά μάλλον) καταδικαστεί. Βρίσκω ατυχή τον τίτλο που έδωσες στο ποστ. (Για την ακρίβεια μέχρι το «Οι αθλιότητες του δικηγόρου του…»είμαι απολύτως σύμφωνος).