Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα στον ελεύθερο τύπο :
Πορεία διαμαρτυρίας από το Κορκ μέχρι το Δουβλίνο αποφάσισε να κάνει ο 70χρονος Ιρλανδός Ρωμαιοκαθολικός ιερέας, Μάικλ Μάρναγκ, για να καταγγείλει την «αβάσταχτη ελαφρότητα» με την οποία διαχειρίζεται η Καθολική Εκκλησία της Ιρλανδίας τις καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων από ιερωμένους.
Αφορμή για την επίπονη αυτή διαμαρτυρία του ηλικιωμένου ιερέα – η απόσταση ανάμεσα στο Κορκ και στο Δουβλίνο είναι 225 χιλιόμετρα και αναμένεται να την καλύψει σε εννέα ημέρες – ήταν η αποκάλυψη ότι Επίσκοπος της περιοχής απέφευγε επί δέκα χρόνια, από το 1995 ως το 2005, να ενημερώσει την αστυνομία για καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών από δυο ιερείς του Κορκ.
Σύμφωνα πάλι με ένα άλλο άρθρο στις 05/09/08 :
Για 93 κατηγορίες που αφορούν σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, ενώ υπηρετούσε στο καθολικό σχολείο αρρένων του Αγίου Στανισλάου, 75 χιλιόμετρα δυτικά του Σίδνεϊ, παραπέμπεται να δικαστεί 65χρονος πρώην ιερέας της καθολικής Εκκλησίας.
Όπως ανακοίνωσε η αστυνομία της Νέας Νότιας Ουαλίας, ο πρώην ιερέας, το όνομα του οποίου δεν δημοσιοποιήθηκε, συνελήφθη και του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για πράξεις που έλαβαν χώρα στο τέλος της δεκαετίας του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980.
Εναντίον του 65χρονου, ο οποίος έχει αφεθεί ελεύθερος με εγγύηση και θα παρουσιαστεί στο δικαστήριο στις 15 Σεπτεμβρίου, είχαν απαγγελθεί -το Μάιο- κατηγορίες για 33 αδικήματα, ενώ την Τετάρτη του απαγγέλθηκαν άλλες 60, οι οποίες σχετίζονται με τουλάχιστον 13 αγόρια, που φέρονται ως θύματα κακοποίησης.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας, είναι το τέταρτο άτομο που συλλαμβάνεται από τη μονάδα της αστυνομίας, η οποία ερευνά ένα μεγάλο αριθμό σεξουαλικών επιθέσεων που έλαβαν χώρα σε ένα καθολικό και ένα αγγλικανικό σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην πόλη του Μπάθχερστ, τη δεκαετία του 1970.
Στο παρελθόν η καθολική εκκλησία (Ιταλία, Αγγλία, Γερμανία) ευνούχιζε κυριολεκτικά κάποια αγόρια, για να συνεχίσουν να συμμετέχουν στις παιδικές χορωδίες ή να συμμετέχουν στις γυναικείες χορωδίες και μετά την εφηβεία τους. Η εκκλησία έδειξε απίστευτη υποκρισία με τα όργια των μοναχών και των καλογριών, την αρσενοκοιτία (ομοφυλοφιλία), τους κιναίδους και την παιδεραστία (σε μοναστήρια με νεαρούς δόκιμους και σε ορφανοτροφεία της εκκλησίας).
Ακόμα και τον αυνανισμό η εκκλησία τον θεωρούσε – και τον θεωρεί ακόμα – αμαρτία , ενώ η καθολική εκκλησία δεν δέχεται το προφυλακτικό και το αντισυλληπτικό χάπι, τις σεξουαλικές στάσεις τύπου «Κάμα-σούτρα» (δέχεται μόνον την «ιεραποστολική» στάση για τεκνοποιία) και απορρίπτει την άμβλωση – όπως και όλες οι χριστιανικές εκκλησίες (δηλαδή αν μια κοπέλα βιαστεί και μείνει έγκυος δεν επιτρέπει την έκτρωση, ούτε επιτρέπει την έκτρωση σε ενδεχόμενο ένα παιδί να γεννηθεί με κάποια κληρονομική ασθένεια ή αν το έμβρυο έχει σωματική ατέλεια).
Ο χριστιανισμός όλους αυτούς τους αιώνες «ευνούχισε» αφάνταστα τον κόσμο με τον ψευδοπουριτανισμό του και τις απόψεις των παπάδων ότι το γυμνό και το σεξ είναι αμαρτία, η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία κτλ. Φυσικά, πολλοί παπάδες επιδίδονταν οι ίδιοι σε σεξουαλικές διαστροφές και παρεκτροπές. Ακόμα και παιδοφιλία..