Με αφορμή το αρθρο αυτό στην Ελευθεροτυπία:
Ανυπέρβλητος, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Βασίλης Παπαγεωργόπουλος. Του έστρωσαν κόκκινο χαλί για να πάει στο βήμα και να μιλήσει, και το μάζεψαν μόλις κάθησε στη θέση του! Εγινε την περασμένη Δευτέρα, στο Θέατρο Γης, στην εναρκτήρια συναυλία των 43ων Δημητρίων του Δήμου Θεσσαλονίκης, με τη σοπράνο ντέιμ Κίρι Τε Κανάουα.
Τότε, ο κόσμος άρχισε τα γουχαΐσματα και τις φωνές: «Πού είναι τα λεφτά ρεεε!!», «Φέρε πίσω τα λεφτάαα!!!», «Κάτσε κάτωωω!!!». Ο δήμαρχος μίλησε για «το σημαντικό έργο του Δήμου Θεσσαλονίκης στον τομέα του πολιτισμού» και κάθισε στη θέση του. Αμέσως υπάλληλοι μάζεψαν το χαλί και τότε όλος ο κόσμος κατάλαβε ότι είχε στρωθεί μόνο και μόνο για να περπατήσει πάνω του ο Β. Παπαγεωργόπουλος.
Σαν δεν ντρεπόμαστε λίγο λέω εγώ; Τα κόκκινα χαλιά μας λείπουν – δεν μας φταίνε τα χάλια της πόλης μας..
Μπράβο στον κόσμο που «ανταμοίβει» την «προσφορά» του δημάρχου μας!! Καιρός να ξυπνάμε από το λήθαργο..
Εύγε και πάντα τέτοια!
Διαβάστε επίσης:
Paradise Lost Thesis 
Όταν ο χθεσινός επιτυχημένος καλλιτεχνης έχει μάθει να τρώει περισσότερα από όσα βγάζει τότε ακόμη και σε μεγάλη ηλικία θα πρέπει να ασκεί το επάγγελμά του γιατί αλλιώς θα πεινάσει.. Όπως και οι Ρόλινγκ Στόουνς που μου βγήκαν να τραγουδήσουν για την «ροκ» που δήθεν αντιπροσωπεύουν στα γεροντάματά τους..
Πώς ξέπεσε εδωπέρα η Κίρι; Αλλά θα μου πεις, στην ηλικία της, δεν μπορεί να είναι και πολύ επιλεκτική… Θα πάει και σε καμμιά τριτοκοσμική χώρα… Πρέπει να ζήσει και αυτή…