Θύμα της οικονομικής κρίσης έχει πέσει ακόμα και ο «κροίσος» Χιου Χέφνερ. Για να μπορέσει να διατηρήσει την πολλών εκατομμυρίων «αυτοκρατορία» του θα πρέπει να κάνει την καρδιά του πέτρα και να απολύσει, μεταξύ άλλων, και κάποια από τα πολλά «κουνελάκια» του.
Οικονομικοί σύμβουλοι του 83χρονου εκδότη, του είπαν ότι αν δεν προχωρήσει άμεσα σε περικοπές προσωπικού, θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια, στην χρεωκοπία.
Οι μετοχές της εταιρείας σημείωσαν πτώση από τα 6,20 δολάρια στα 1, 55. Και σαν να μην έφταναν αυτά, φήμες θέλουν δύο από τα «κουνελάκια» να τον έχουν απατήσει. Η Χόλι Μάλινσον, που ήταν και η επίσημη αγαπημένη του Χέφνερ, λέγεται ότι έχει ερωτική σχέση με τον «μάγο» Κρις Έιντζελ και η Κέντρα Γουίλσον, φημολογείται ότι βγαίνει με ένα ποδοσφαιριστή.
ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΕΡΑΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΙΟΥ!
ΔΩΣΤΕ Ό,ΤΙ ΕΧΕΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΚΟΥΝΕΛΑΚΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙ!
ΔΕΝ ΤΑ ΛΥΠΑΣΤΕ ΤΑ ΚΑΗΜΕΝΑ? ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΛΑΓΟΥΜΙ ΚΑΙ ΚΑΡΟΤΑ?
ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΑΝΕΡΓΑ ΚΟΥΝΕΛΑΚΙΑ..
ΑΣΕ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΡΟΤΑ.. ΛΙΓΟ ΤΟ ΧΕΤΕ?
ΚΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΤΑΝΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΣΟΥΠ! ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΤΟΥΝ ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΑΝ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ! ΤΑ ΑΠΙΣΤΑ ΚΟΥΝΕΛΙΑ! ΑΛΛΟΥ ΤΡΩΝ, ΑΛΛΟΥ ΠΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ ΠΑΝ’ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΝΟΥΝ.. ΒΡΕ ΠΟΥ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ.. ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΑΤΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ..
Αχώριστος και παντοτινός σύντροφος του χαμόγελου..
Κατά την ελληνική μυθολογία λέγεται πως όταν κάποια στιγμή ο Άδωνης πληγώθηκε από τον αντίζηλό του Άρη η θεά Αφροδίτη δάκρυσε και από κάθε δάκρυ της γεννιόταν και από ένα τριαντάφυλλο, ενώ από κάθε ρανίδα αίματος του Άδωνη φύτρωνε και μια ανεμώνη..
Υπάρχουν πολλά θλιβερά γεγονότα που συμβαίνουν απρόσμενα στην ζωή μας και μη έχοντας τρόπους αντιμετώπισής τους πάντα(είναι απίστευτο πόσο μικροί είμαστε μπροστά στις συγκυρίες της ζωής τελικά), ο καλύτερος τρόπος είναι ένα ξέσπασμα δακρύων έτσι για να καθαρίσει η θλίψη απ’ τα μάτια.. Άλλωστε πάντα μετά από μια βροχή βγαίνει ένα υπέροχο ουράνιο τόξο στο χρώμα των ονείρων μας..
Standing by the window
Eyes upon the moon….
Hoping that the memory will leave her spirit soon
She shuts the doors and lights
And lays her body on the bed
Where images and words are running deep
She has too much pride to pull the sheets above her head
So quietly she lays and waits for sleep….
She stares at the ceiling
And tries not to think….
And pictures the chain
She’s been trying to link again..
But the feeling is gone….
And water can’t cover her memory
And ashes can’t answer her pain
God give me the power to take breath from a breeze
And call life from a cold metal frame….
In with the ashes
Or up with the smoke from the fire
With wings up in heaven…
Or here, lying in bed
Palm of her hand to my head…
Now and forever curled in my heart
And the heart of the world…
(«wait for sleep» by Dream Theater)
Τραγούδια που φέρνουν βροχή…
MSG, «Nightmare»
Dream Theater,»Wait for sleep»
Φιλαράκι, Σοφία Βόσσου
Scorpions, Moment in a Million Years
Φύλλα αλκαλικά, Μανώλης Λιδάκης
Βροχοποιός, Ξύλινα Σπαθιά
Nancy Ajram / «Enta Eih»
Ζω σ’ ένα κόσμο από χαρτί
Όταν χιονίζει, όλοι μαζεύουν κομφετί
Κι όταν ρωτάω πού θα σε βρω
Όλοι μου δείχνουνε το χάρτινο ουρανό..
Μια απ’ αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
Θ’ ανάψω μια φωτιά που θα τη δεις όσο μακρυά και να ‘σαι
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό…
Έτρεξα μέχρι το σταθμό
Έψαχνα σαν τρελός μέσα στο πλήθος να σε δω
Κάποιος μου είπε : «Μην αργείς,
Ίσως να είναι αυτή η τελευταία βραδιά της γης»
Μια απ’ αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι ασημένια τραίνα
Θ’ ανάψω μια φωτιά και θα τα δεις να τρέχουν δίχως φρένα
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό…
Βρήκα στην πόρτα μου χθες βράδυ κάτι λουλούδια από χαρτί
Χιονίζει πάλι στη χάρτινη πόλη
Στα χάρτινα σπίτια κοιμήθηκαν όλοι
Θα βάλω φωτιά στο χάρτινο αετό μου
Θα κάψω για πάντα τον παλιό ουρανό..
Μια απ’ αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
Θ’ ανάψω μια φωτιά που θα τη δεις όσο μακρυά και να ‘σαι
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό..
Μια απ’ αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι ασημένια τραίνα
Θ’ ανάψω μια φωτιά και θα τα δεις να τρέχουν δίχως φρένα
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό
Είδα να καίγεται χθες βράδυ μια πολιτεία από χαρτί…..
(Χάρτινος ουρανός, Ξύλινα σπαθιά)
Μερικές πολύ όμορφες ταινίες που κοσμούν την ταινιοθήκη μου …
Αυτό το άρθρο είναι η απάντησή μου στην πρόσκληση της enesoulas. Με τη σειρά μου καλώ αν θέλουν να μοιραστούν μαζί μας τις αναμνήσεις τους οι skouliki , emmy, anorthodoxos, aorati melani, και όποιον άλλον έχω στη blog list μου.
Μερικά πολύ ενδιαφέροντα σημεία που μιλάει για εμάς ο απίστευτος Βασίλης-απ’ το βιβλίο «Λαοί της Ευρώπης: Καταγωγή και Χαρακτηριστικά» (το βιβλίο είναι του 1996):
«..Και μην ξανακούσω να γίνεται λόγος για «καθαρό ελληνικό αίμα» γιατί εγώ, ως Έλλην, καθαρός ή ακάθαρτος μου είναι εντελώς αδιάφορο απ’ τη στιγμή που γνωρίζω και αγαπώ τον ελληνικό πολιτισμό, θα στεναχωρηθώ πολύ αν μας πετάξουν απ’ την ΕΟΚ λόγω βλακείας. Κι αν μας πετάξουν ,τότε να δεις αιματολογική καθαρότητα! Καθαρή σαν την πιο καθαρή βλακεία των αιματολόγων σοβινιστών! Επιτέλους, το να εξαφανίσουν τούτη τη χώρα οι κλέφτες, νοείται. Να την εξαφανίσουν όμως και οι βλάκες παρέα με τους αγράμματους, έ όχι κύριοι, δεν θα σας το επιτρέψουμε..»
«..Το 1820, τον καιρό δηλαδή που η Ελλάδα πασχίζει να γίνει κράτος. Ακόμα δεν τα κατάφερε, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία γουέστερν, ολίγον φουστανελλοειδής, τύπου «Γκόλφω» και ολίγον μελό τύπου «Μάνα μου παραστράτησα» (κι αντί να πάω κατά τη δύση, πήγα κατά την ανατολή). Το διαστημικό γουέστερν πάντως δεν μοιάζει να αφορά τους Έλληνες. Που είναι πολύ απασχολημένοι με την κατάκτηση της.. Ελλάδας. Το ένα κόμμα διώκει τ’ άλλο για κλοπές, και όλα μαζί προσπαθούν μονίμως να κατακτήσουν το δημόσιο ταμείο. Οι Έλληνες δεν είμασταν ποτέ αποικιοκράτες, διότι τα βολεύουμε με την εσωτερική αποικιοκρατία: Οι μισοί Έλληνες κατακτούν στις εκλογές τους άλλους μισούς εναλλάξ..»
«..Οι αρχαίοι Έλληνες, για παράδειγμα, ήταν φυλετικό κράμα των τεσσάρων ελληνικών ινδοευρωπαϊκών φύλων που ήρθαν στην περιοχή απ’το 2.000 και μετά (Αχαιοί, Ίωνες, Αιολείς και Δωριείς) και των προελληνικών λαών που δεν ξέρουμε από πότε ήταν εγκατεστημένοι εδώ όταν ήρθαν οι πολύ δραστήριοι, όπως όλοι οι βάρβαροι, Έλληνες. Οι Πελασγοί, οι Θράκες, οι Λέλεγες και οι Κάρες είναι προελληνικά, και μάλλον μη ινδοευρωπαϊκά φύλα. Που καθώς αναμείχτηκαν με τους καινουργιοφερμένους συναποτέλεσαν έναν λαό, τους Έλληνες, όπως θα ονομαστεί τελικά το φυλετικό κράμα απ’ το όνομα όχι μιας ελληνικής ινδοευρωπαϊκής φυλής, αλλά μιας μικρής ομάδας Ινδοευρωπαίων, που ανήκε μάλλον στους περί την Δωδώνη Δωριείς. Υπάρχουν και άλλες εκδοχές για το όνομα Έλληνες που είναι έτσι κι αλλιώς συμβατικό. Όπως και να ονομάσουμε αυτόν τον λαό δεν θα πάψει να είναι ο ίδιος λαός που δημιούργησε τον πιο λαμπρό πολιτισμό σ’ ολόκληρη την ανθρώπινη ιστορία. Το όνομα είναι μια ταμπέλα, μια επιγραφή. το θέμα είναι να καταλάβει κανείς αν η ετικέτα του μπουκαλιού του καλού και παλιού κρασιού βρίσκεται κολλημένη σε μπουκάλι που πράγματι έχει μέσα καλό και παλιό κρασί. Γιατί αλλιώς, καλά κρασιά, συνέλληνες, μεθυσμένοι από την προγονική δόξα!
«.. Η «γερμανική» Ευρώπη για τον Χίτλερ, η Αγιά Σοφιά για μας τους χριστιανούς ορθόδοξους, που ακόμα δεν καταφέραμε να προσδιορίσουμε τα όρια ανάμεσα στην ορθοδοξία και τον ελληνισμό και για να ξεμπερδεύουμε στα γρήγορα φτιάξαμε την πιο αστεία και ανιστόρητη σύνθετη λέξη που θα μπορούσε να υπάρξει, τον ελληνοχριστιανισμό, που είναι κάτι σαν το πεισματάρικο και άγονο μουλάρι: Διασταύρωση ίππου με όνο. Εντάξει να είναι δικιά μας πάλι με χρόνια με καιρούς η Πόλη. Ποιος θα έλεγε όχι; Όμως διάολε,πώς είναι δυνατόν να σκέφτεστε βρε ηλίθιοι την αναβίωση της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όταν κρατάτε την Ελλαδίτσα στη ζωή με τονωτικές ενέσεις που προμηθεύεστε υπό μορφή δανείων απ’ την Ευρώπη; Φτου σας, καραγκιόζηδες και απατεώνες εθνοκάπηλοι. Ούτε ο Χίτλερ δεν μπόρεσε να σας μάθει τίποτα; Δηλαδή σας χρειάζεται και δεύτερος Σαγγάριος; Άντε πνιγείτε λοιπόν σ’ όποιο ποτάμι βρείτε μπροστά σας κι αφήστε μας να μελετάμε την ιστορία των λαών και όχι των κρετίνων σοβινιστών. ..»
«Πάντως σαν κυρίως ειπείν ελληνικό καντόνι, ο Καποδίστριας θεωρούσε την Πελλοπόνησο, πράγμα που δεν απέχει πολύ απ’ τη σημερινή ελληνική πραγματικότητα, αφού η Πελλοπόνησος παραμένει δυναστικά, η καρδιά της Ελλάδας. Ουσιαστικά, αυτή είναι που διοικεί τα άλλα ελληνικά «καντόνια» (περιοχές σαφώς καθορισμένες γεωγραφικά) όπως η Ρούμελη, εχθρά της Πελλοπονήσου από παράδοση κι όπως η διακριτικά καταπιεζόμενη από τους Νοτιοέλληνες Μακεδονία (είμαι Μακεδόνας και συνεπώς δυσμενώς προκατειλημμένος έναντι των Νοτιοελλήνων).»
Δεν έχω τελειώσει την ανάγνωση του βιβλίου οπότε θα αλλάζω τον τίτλο του ποστ σε τυχόν ενημέρωση..
Δάκρυ..
Paradise Lost Thesis 